TCP/IP Communicatie Beter Begrijpen

In systemen voor beveiliging en gebouwbeheer nemen IP-netwerken tegenwoordig een centrale plek in. Een goed begrip van de werking van dergelijke netwerken is belangrijk om beter de waarde van moderne technische systemen in te kunnen schatten. We leggen daarom in dit artikel op eenvoudige wijze uit hoe IP en TCP/IP netwerken werken. Bij de uitleg proberen we direct veelgebruikte begrippen te introduceren en duiden.

Wat is een TCP/IP-netwerk?

Een TCP/IP-netwerk is een systeem waarmee apparaten zoals computers, smartphones, printers en andere apparaten met elkaar communiceren via het internet of een lokaal netwerk (bijvoorbeeld op kantoor).

• TCP/IP staat voor Transmission Control Protocol/Internet Protocol. Dit zijn afspraken of regels die bepalen hoe gegevens worden verzonden en ontvangen.
• Vergelijk het met een internationaal postnetwerk: elk land (of apparaat) heeft specifieke regels voor het adresseren en verzenden van post, maar het uiteindelijke doel is dat de brief bij de juiste ontvanger terechtkomt. TCP/IP zorgt ervoor dat deze processen soepel verlopen.

De belangrijkste kenmerken van TCP/IP zijn:

• IP-adres: Elk apparaat in het netwerk heeft een uniek adres, vergelijkbaar met een huisadres, zodat het weet waar berichten heen moeten.
• Dataverkeer in pakketjes: Grote hoeveelheden gegevens worden opgedeeld in kleine stukjes (pakketjes) die via verschillende routes naar hun bestemming kunnen reizen. Eenmaal aangekomen worden ze weer in de juiste volgorde gezet.
• Betrouwbaarheid: Het TCP-deel controleert of alle gegevens correct aankomen. Ontbrekende of beschadigde pakketjes worden opnieuw verzonden.

Stel dat je een foto via WhatsApp verstuurt: TCP/IP zorgt ervoor dat de foto wordt opgeknipt in kleine stukjes data, naar de ontvanger wordt gestuurd en daar weer wordt samengevoegd tot één geheel.

Wat is het OSI-model en waarom is het belangrijk?

Het OSI-model is een theoretisch raamwerk dat helpt om te begrijpen hoe apparaten met elkaar communiceren binnen een netwerk. Het verdeelt het proces in zeven lagen, waarbij elke laag een specifieke taak heeft.

De 7 lagen van het OSI-model zijn:

1. Fysieke laag: Dit gaat over de fysieke verbindingen zoals kabels, switches en wifi-signalen.
2. Datalinklaag: Hier wordt bepaald hoe apparaten binnen hetzelfde netwerk communiceren. Dit omvat protocollen zoals Ethernet.
3. Netwerklaag: Deze laag zorgt voor de adressering (zoals IP-adressen) en bepaalt de route die gegevens nemen.
4. Transportlaag: Verantwoordelijk voor de betrouwbaarheid van de gegevensoverdracht (bijvoorbeeld via TCP).
5. Sessielaag: Regelt hoe lang twee apparaten met elkaar in verbinding blijven en hoe de sessie wordt beheerd.
6. Presentatielaag: Converteert gegevens in een begrijpelijke vorm, zoals het vertalen van code naar tekst of afbeeldingen.
7. Applicatielaag: Dit is de laag waarmee de gebruiker direct te maken heeft, zoals een webbrowser of e-mailprogramma.

Waarom is dit belangrijk?

Het OSI-model maakt het eenvoudiger om te begrijpen wat er gebeurt tijdens het versturen van gegevens. Bovendien helpt het bij het oplossen van problemen. Als een apparaat geen verbinding maakt, kun je de lagen stap voor stap analyseren:

• Is er een probleem met de kabel of wifi (fysieke laag)?
• Klopt het IP-adres (netwerklaag)?

Metafoor: Zie het OSI-model als een fabriek waarin elke afdeling een specifieke taak uitvoert. Van het ontwerpen (applicatielaag) tot de fysieke verzending van het product (fysieke laag): alle onderdelen zijn nodig om het proces succesvol te laten verlopen.

Wat heb ik nodig om twee computers te laten communiceren?

Om twee computers met elkaar te laten communiceren, heb je een paar essentiële dingen nodig:

1. Een fysieke verbinding:
   • Dit kan een netwerkkabel (UTP) zijn of een draadloze verbinding via wifi.
   • Zorg ervoor dat beide computers toegang hebben tot hetzelfde netwerk, bijvoorbeeld een router of switch.
2. IP-adressen:
   • Elk apparaat heeft een uniek IP-adres nodig om te kunnen communiceren. Dit kun je handmatig instellen, maar meestal wordt dit automatisch geregeld door een router via DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol).
3. Een gemeenschappelijk protocol:
   • De computers moeten dezelfde “taal” spreken, zoals TCP/IP. Dit is standaard op vrijwel alle moderne apparaten.
4. Een applicatie of dienst:
   • Om daadwerkelijk gegevens uit te wisselen, hebben de computers software nodig, zoals een bestandsdelingsprogramma of een chatapplicatie.

Stel dat je een bestand wilt delen tussen twee computers:

• Beide computers verbinden met hetzelfde wifi-netwerk.
• Controleer of de bestandenmap op de ene computer gedeeld is (bijvoorbeeld via SMB of Windows File Sharing).
• Open de gedeelde map op de andere computer door het IP-adres van de eerste computer in te voeren.

Met deze basisbegrippen en tools kun je eenvoudig twee apparaten laten communiceren, of het nu gaat om een thuisnetwerk of een professioneel bedrijfsnetwerk.

Het OSI-model in detail: De lagen en bijbehorende termen

Het OSI-model verdeelt het netwerk in zeven lagen, waarbij elke laag een specifieke taak uitvoert. Dit overzicht legt uit wat elke laag doet en welke belangrijke termen daarbij horen.

1. Fysieke laag (Physical Layer)

De fysieke laag regelt de hardwarematige aspecten van het netwerk.

• Wat doet deze laag?
  Zorgt voor het verzenden en ontvangen van bits (nullen en enen) via fysieke media zoals kabels of radiosignalen.
• Veelgebruikte termen:
  • Bitrate: De snelheid waarmee gegevens worden overgedragen (bijvoorbeeld 100 Mbps of 1 Gbps).
  • UTP-kabel: Een veelgebruikte kabel in Ethernet-netwerken.
  • PoE (Power over Ethernet): Een technologie waarmee netwerkkabels niet alleen data, maar ook stroom leveren aan apparaten zoals IP-camera’s en access points.
  • PoE+: Een verbeterde versie van PoE, met meer vermogen voor apparaten met hogere energiebehoeften.
  • Wi-Fi: Draadloze communicatie via radiogolven.
  • Glasvezel: Een medium voor snelle datatransmissie met behulp van lichtsignalen.

2. Datalinklaag (Data Link Layer)

De datalinklaag zorgt ervoor dat gegevens betrouwbaar worden verzonden binnen hetzelfde fysieke netwerk.

• Wat doet deze laag?
  Beheert directe communicatie tussen apparaten binnen hetzelfde netwerk en controleert op fouten in verzending.
• Veelgebruikte termen:
  • MAC-adres: Een uniek adres dat elk apparaat in een netwerk identificeert.
  • Switch: Een apparaat dat gegevens binnen een lokaal netwerk doorstuurt naar de juiste bestemming, vaak uitgerust met PoE-functionaliteit.
  • Frame: Een gegevenspakket op deze laag.
  • VLAN: Virtual Local Area Network, waarmee verschillende virtuele netwerken binnen één fysiek netwerk worden gecreëerd.

3. Netwerklaag (Network Layer)

De netwerklaag regelt communicatie tussen verschillende netwerken en bepaalt hoe gegevens worden gerouteerd.

• Wat doet deze laag?
  Zorgt voor adressering, routering en het verzenden van gegevens tussen apparaten in verschillende netwerken.
• Veelgebruikte termen:
  • IPv4: Het standaard internetprotocol met adressen zoals 192.168.0.1.
  • IPv6: De opvolger van IPv4, met een grotere adresruimte (bijvoorbeeld 2001:0db8::1).
  • Gateway: Een apparaat dat verschillende netwerken met elkaar verbindt, zoals een router.
  • Router: Zorgt voor het doorsturen van gegevens tussen verschillende netwerken.
  • DHCP: Dynamic Host Configuration Protocol, dat apparaten automatisch voorziet van IP-adressen en andere netwerkconfiguratie-informatie.
  • DNS (Domain Name System): Zet domeinnamen (zoals www.google.com) om in IP-adressen.
  • Subnetmask: Helpt een netwerk op te splitsen in kleinere subnetwerken.

4. Transportlaag (Transport Layer)

De transportlaag zorgt ervoor dat gegevens betrouwbaar en correct aankomen bij de ontvanger.

• Wat doet deze laag?
  Beheert de segmentatie van gegevens, foutcorrectie en volgorde.
• Veelgebruikte termen:
  • TCP: Transmission Control Protocol, dat zorgt voor betrouwbare gegevensoverdracht.
  • UDP: User Datagram Protocol, dat sneller is maar geen foutcorrectie biedt (vaak gebruikt voor streaming en games).
  • TCP-poort: Een nummer dat een specifieke toepassing identificeert (bijvoorbeeld poort 80 voor HTTP of 443 voor HTTPS).
  • Segment: Een klein gegevenspakket dat door deze laag wordt beheerd.

5. Sessielaag (Session Layer)

De sessielaag beheert de verbindingen tussen apparaten en regelt hoe sessies worden geopend, onderhouden en afgesloten.

• Wat doet deze laag?
  Zorgt ervoor dat twee apparaten gedurende een sessie gegevens kunnen uitwisselen zonder onderbreking.
• Veelgebruikte termen:
  • Session management: Het proces van het openen, beheren en beëindigen van een communicatiekanaal.
  • Authentication: Verificatie om toegang tot een sessie te verlenen.

6. Presentatielaag (Presentation Layer)

De presentatielaag vertaalt gegevens naar een formaat dat de ontvanger begrijpt.

• Wat doet deze laag?
  Zorgt voor codering, compressie en encryptie van gegevens.
• Veelgebruikte termen:
  • Encryptie: Versleuteling van gegevens om deze te beveiligen, zoals bij HTTPS.
  • SSL/TLS: Protocollen voor veilige communicatie op het web (gebruik in HTTPS).
  • Codec: Compressie en decompressie van mediabestanden (bijvoorbeeld MP3, H.264).
  • Dataformaten: Zoals JSON of XML, die gegevens standaardiseren voor uitwisseling tussen systemen.

7. Applicatielaag (Application Layer)

De applicatielaag is de laag waarmee de gebruiker direct werkt. Hier vinden activiteiten zoals webbrowsen en e-mailverkeer plaats.

• Wat doet deze laag?
  Zorgt ervoor dat applicaties toegang hebben tot netwerkservices.
• Veelgebruikte termen:
  • HTTP: HyperText Transfer Protocol, voor het ophalen van webpagina’s.
  • HTTPS: Een beveiligde versie van HTTP met encryptie.
  • DNS: Domain Name System, dat domeinnamen vertaalt naar IP-adressen.
  • FTP: File Transfer Protocol, voor het overdragen van bestanden.
  • SMTP: Simple Mail Transfer Protocol, voor het verzenden van e-mails.
  • POP3/IMAP: Protocollen voor het ontvangen van e-mails.

Samengevat ziet het model er als volgt uit:

Wat is precies een IP-adres?

Een IP-adres is een uniek adres dat elk apparaat in een netwerk krijgt toegewezen. Het is gebaseerd op een binair systeem, wat betekent dat het achter de schermen bestaat uit een reeks van enen (1) en nullen (0).

Bijvoorbeeld:
Het IPv4-adres 192.168.1.1 wordt in binaire vorm geschreven als:
11000000.10101000.00000001.00000001

Een IP-adres heeft twee delen:

1. Netwerkdeel: Geeft aan bij welk netwerk een apparaat hoort.
2. Hostdeel: Identificeert het specifieke apparaat binnen dat netwerk.

De scheiding tussen het netwerk- en hostdeel wordt bepaald door een subnetmask.

Hoe werkt een subnetmask?

Een subnetmask bepaalt welke delen van een IP-adres horen bij het netwerk en welke bij de host. Net als een IP-adres wordt een subnetmask in binaire getallen weergegeven.

Bijvoorbeeld: het subnetmask 255.255.255.0 in binaire vorm:
11111111.11111111.11111111.00000000

• Het netwerkdeel van het IP-adres is waar de 1’en staan (de eerste 24 bits in dit geval).
• Het hostdeel is waar de 0’en staan (de laatste 8 bits).

Om te bepalen bij welk netwerk een apparaat hoort, gebruikt het netwerk de AND-logica tussen het IP-adres en het subnetmask.

De AND-logica werkt als volgt:

• 1 AND 1 = 1
• 1 AND 0 = 0
• 0 AND 0 = 0

Laten we een voorbeeld bekijken:

• IP-adres: 192.168.1.10 → 11000000.10101000.00000001.00001010
• Subnetmask: 255.255.255.0 → 11111111.11111111.11111111.00000000

Door de AND-logica toe te passen:
11000000.10101000.00000001.00001010 (IP)
AND
11111111.11111111.11111111.00000000 (Subnetmask)

11000000.10101000.00000001.00000000

Het resultaat, 192.168.1.0, is het netwerkadres. Dit geeft aan dat het apparaat zich in het netwerk 192.168.1.0 bevindt.

Hoe werkt DNS?

DNS staat voor Domain Name System en functioneert als een “telefoonboek” voor het internet. Computers gebruiken IP-adressen om met elkaar te communiceren, maar mensen gebruiken liever makkelijk te onthouden namen, zoals www.kentekenlezer.nl.

DNS zet een domeinnaam om in het bijbehorende IP-adres.

Bijvoorbeeld:

1. Je typt wwww.kentekenlezer.nl in je browser.
2. De DNS-server zoekt het bijbehorende IP-adres op, bijvoorbeeld 142.250.190.14.
3. Je computer gebruikt dat IP-adres om verbinding te maken met de server van Google.

DNS is onderverdeeld in lagen om wereldwijd en schaalbaar te kunnen werken:

• Rootserver: Verwijst je naar de juiste “top-level domain” (.com, .nl).
• Top-Level Domain Server: Verwijst je naar de juiste server voor het domein (bijvoorbeeld Google).
• Nameserver: Geeft het specifieke IP-adres terug aan je computer.

Met deze processen kunnen mensen gebruik maken van begrijpelijke domeinnamen, terwijl computers effectief blijven communiceren via IP-adressen.

Hoe werkt een website?

Het proces van hoe een website werkt kan heel goed worden uitgelegd aan de hand van het OSI-model, dat de verschillende lagen van netwerkcommunicatie beschrijft. Hieronder volgt een uitleg over hoe een website tot stand komt, met gebruik van relevante termen zoals HTML, CSS, JavaScript, AJAX, en webservers, en hoe deze communiceren via de lagen van het OSI-model.

1. Fysieke laag (Physical Layer)

Dit is de laag waar de gegevens fysiek over het netwerk worden verstuurd. Dit betreft de kabels (zoals ethernetkabels) of draadloze signalen (zoals Wi-Fi) die de informatie tussen de apparaten verplaatsen. Het netwerkverkeer begint hier wanneer je een webadres in je browser typt en het verzoek naar een server verstuurt.

2. Datalinklaag (Data Link Layer)

Deze laag regelt het feitelijke verzenden van data tussen apparaten binnen hetzelfde netwerk. De MAC-adressen van apparaten zorgen ervoor dat gegevens op het juiste apparaat aankomen. De websitegegevens worden hier verpakt in frames die over het fysieke netwerk worden gestuurd.

3. Netwerklaag (Network Layer)

Op deze laag wordt het IP-adres gebruikt om de juiste bestemming voor de gegevens te vinden. Wanneer je bijvoorbeeld www.securityonscreen.com intypt, wordt je verzoek via het DNS omgezet in een IP-adres van de webserver die de website host. Dit IP-adres zorgt ervoor dat het verzoek de juiste server bereikt. De router zorgt ervoor dat de gegevens via verschillende netwerken naar de juiste bestemming worden geleid.

4. Transportlaag (Transport Layer)

Hier wordt het communicatieprotocol bepaald dat de gegevens correct moet verzenden en ontvangen. De meest gebruikte protocollen zijn TCP (Transmission Control Protocol) en UDP. Bij websites wordt TCP vaak gebruikt omdat het betrouwbare communicatie mogelijk maakt, waardoor gegevens in de juiste volgorde aankomen. De communicatie tussen je browser en de webserver gebeurt via TCP-poorten, waarbij meestal poort 80 wordt gebruikt voor HTTP en poort 443 voor HTTPS.

5. Sessielaag (Session Layer)

De sessielaag zorgt ervoor dat de communicatie tussen de browser en de webserver goed blijft werken gedurende de sessie. Het beheert de sessie van de gebruiker, zoals wanneer je op een website inlogt en je ingelogd blijft terwijl je verschillende pagina’s bezoekt. Cookies worden vaak gebruikt om sessie-informatie (zoals inlogstatus) op te slaan tussen verzoeken, zodat de server weet wie je bent.

6. Presentatielaag (Presentation Layer)

Op deze laag wordt de gegevens weggeschreven in een formaat dat de browser kan begrijpen. Dit omvat het HTML, CSS en JavaScript van een website.

• HTML (HyperText Markup Language) is de structuur van de website, die de verschillende elementen zoals tekst, afbeeldingen en links definieert.
• CSS (Cascading Style Sheets) bepaalt de opmaak van de website: kleuren, lettertypen, lay-out, enzovoort.
• JavaScript voegt interactiviteit toe aan de website. Denk aan pop-ups, knoppen die werken zonder de pagina opnieuw te laden, en dynamische inhoud die verandert zonder de hele pagina opnieuw te laden.

In sommige gevallen kan AJAX (Asynchronous JavaScript and XML) worden gebruikt om alleen bepaalde delen van de pagina te vernieuwen zonder dat de hele pagina opnieuw wordt geladen. Dit maakt de gebruikerservaring sneller en soepeler.

7. Applicatielaag (Application Layer)

De applicatielaag is de laag waar de daadwerkelijke interactie met de gebruiker plaatsvindt. Dit is waar de webserver en de webbrowser communiceren. De webbrowser (bijvoorbeeld Chrome of Firefox) vraagt om een webpagina via een HTTP-verzoek (HyperText Transfer Protocol). De webserver ontvangt dit verzoek en stuurt de benodigde gegevens terug naar de browser, bijvoorbeeld een HTML-bestand, afbeeldingen en andere benodigde bestanden.

Wanneer je een website bezoekt, stuurt je browser een verzoek naar de server, bijvoorbeeld:
GET /index.html HTTP/1.1
De webserver ontvangt dit verzoek en stuurt de HTML, CSS en JavaScript-bestanden terug naar de browser. De browser rendert de pagina en toont deze aan de gebruiker.

Een praktisch voorbeeld

Stel je voor dat je www.explicate.nl bezoekt:

1. Je typt de domeinnaam in de browser. De browser stuurt een DNS-verzoek om het IP-adres van de server van www.explicate.nl op te zoeken (netwerklaag).
2. Het verzoek wordt via het TCP/IP-protocol naar de server gestuurd (transportlaag).
3. De webserver ontvangt het verzoek voor de index.html-pagina (applicatielaag).
4. De webserver stuurt de HTML- en CSS-bestanden terug, samen met eventuele JavaScript-bestanden (presentatielaag).
5. De browser rendert de pagina en toont deze aan de gebruiker (sessielaag).
6. Als er AJAX wordt gebruikt, wordt alleen de benodigde data op de achtergrond opgehaald zonder de pagina opnieuw te laden, wat zorgt voor een snellere en vloeiendere ervaring.

Door deze lagen te volgen, zie je hoe verschillende technologieën en protocollen samenwerken om een website te laden en te functioneren, van de fysieke communicatie over het netwerk tot de presentatie van de inhoud aan de gebruiker.

Veelvoorkomende problemen

Een veelvoorkomende fout in IP-netwerken is een IP-adresconflict. Dit gebeurt wanneer twee apparaten in hetzelfde netwerk hetzelfde IP-adres toegewezen krijgen. Het resultaat is dat geen van beide apparaten correct kan communiceren. Dit probleem ontstaat vaak bij het handmatig toewijzen van IP-adressen zonder te controleren op duplicaten, of door storingen in de DHCP-server, die een bestaand adres opnieuw toewijst.

Een ander probleem is het gebruik van een verkeerd subnetmask. Als het subnetmask niet correct is ingesteld, begrijpen apparaten niet goed of andere apparaten binnen hetzelfde netwerk of een ander netwerk vallen. Dit leidt tot communicatiefouten of onnodig verkeer naar routers.

Ook fouten in de gateway-instellingen zijn een klassieke valkuil. Als een apparaat een verkeerde gateway gebruikt, kan het geen verbinding maken met externe netwerken, zoals het internet. Dit probleem treedt vaak op bij verkeerde handmatige configuraties of bij een DHCP-server die incorrecte gegevens verstrekt.

DNS-gerelateerde fouten komen eveneens vaak voor. Als de DNS-instellingen onjuist zijn of een DNS-server niet beschikbaar is, kunnen apparaten domeinnamen zoals www.explicate.nl niet omzetten naar een IP-adres. Dit probleem leidt vaak tot de indruk dat “het internet niet werkt,” terwijl het probleem lokaal is.

Een meer technische fout is het verkeerd configureren van poorten of firewallregels. Als bijvoorbeeld bepaalde TCP- of UDP-poorten zijn geblokkeerd, kunnen specifieke applicaties niet functioneren, zoals het ontvangen van e-mails of het gebruiken van VoIP-diensten.

Daarnaast kunnen antivirussoftware en firewalls ook netwerkinstellingen beïnvloeden. Onjuist geconfigureerde antivirusprogramma’s kunnen soms de netwerkverbinding blokkeren of vertragen, omdat ze verkeerde signalen interpreteren als een bedreiging. Dit kan vooral het geval zijn bij programma’s die netwerkverkeer scannen of die communicatie tussen apparaten in een netwerk als verdacht beschouwen. Hetzelfde geldt voor firewalls: een te strikte firewallconfiguratie kan belangrijke poorten of protocollen blokkeren, waardoor toegang tot het internet of andere netwerken onmogelijk wordt.

Tot slot zijn fysieke netwerkproblemen, zoals slechte kabelverbindingen of incompatibele netwerkapparatuur, vaak de oorzaak van storingen. Deze fouten zijn soms lastig te onderscheiden van IP-configuratieproblemen, maar vereisen een andere aanpak, zoals het testen van kabels of het vervangen van hardware.

Het belang van goed begrip

Het begrijpen van IP-netwerken is van essentieel belang in de markt voor beveiligingstechniek en gebouwautomatisering, omdat steeds meer systemen en apparaten binnen deze sectoren met elkaar verbonden zijn via netwerken. In moderne beveiligingssystemen, zoals IP-camera’s, toegangscontrole en alarmsystemen, is een betrouwbare netwerkcommunicatie cruciaal voor de juiste werking van de technologie. Hetzelfde geldt voor gebouwautomatisering, waarbij slimme apparaten zoals verlichting, klimaatbeheersing en andere IoT-apparaten via netwerken met elkaar communiceren om efficiëntie en veiligheid te waarborgen. Het begrijpen van concepten zoals IP-adressen, subnetten, firewalls en protocollen stelt professionals in staat om deze systemen correct te installeren, te configureren en te onderhouden. Bovendien zorgt het voor een solide basis om netwerkbeveiliging te implementeren, wat essentieel is om kwetsbaarheden te voorkomen en de integriteit van gevoelige gegevens in zowel commerciële als residentiële omgevingen te waarborgen.

Daarnaast is kennis van IP-netwerken cruciaal voor security managers en facility managers. Voor security managers helpt het hen om beveiligingssystemen zoals camera’s, toegangscontrole en alarmnetwerken effectief te beheren en beveiligen, door netwerkverkeer te monitoren, kwetsbaarheden te identificeren en ongeautoriseerde toegang te voorkomen. Dit stelt hen in staat om sneller te reageren op incidenten en proactief het netwerk te beveiligen tegen cyberdreigingen. Voor facility managers is netwerkkennis belangrijk om gebouwautomatiseringssystemen zoals verlichting, klimaatbeheersing en energiemanagement efficiënt te beheren, netwerkstoringen snel te identificeren en de energie-efficiëntie van een gebouw te verbeteren. Ze kunnen zo ook de integriteit van gevoelige gegevens beschermen en zorgen voor een naadloze werking van gebouwtechnologieën.

Kortom, inzicht in IP-netwerken is een onmiskenbare vereiste voor het optimaal functioneren en beveiligen van moderne technologieën in zowel de beveiligingstechniek als gebouwautomatisering, en is essentieel voor het effectief beheren van systemen door zowel technische als managementprofessionals.

Wilt u beveiligingstechniek beter begrijpen? Neem dan contact met ons op!